Verwonderen tijdens het wandelen
Sinds de coronamaatregelen indirect het georganiseerd sporten aan banden legden, is wandelen volksport nummer één. Zo ook in onze wijken. Jong, oud, sportief of kwakkelend; de meesten van ons trekken er regelmatig op uit. Het is een welkome afwisseling op studie, werk of huishouden. Even een frisse neus halen en we kunnen er weer even tegenaan.
Waar ik voorheen heel efficiënt mijn routes naar de supermarkt liep, neem ik nu net wat meer de tijd. Af en toe een omweg zelfs. En ik varieer tussen verschillende supermarkten om eventuele sleur te voorkomen. Maar behalve de functionele wandelingen zoals een boodschap doen of een pakketje wegbrengen is wandelen ook gewoon leuk. Ook alleen.
Rariteiten
Het plezier zit ‘m voor mij in het ontdekken van kleine net niet alledaagse rariteiten. Ik ben minder gehaast. En hierdoor heb ik meer tijd om rond te kijken, en vallen details ook meer op.
Zo viel mijn oog enige tijd geleden op een levensechte palmboom prijkend in een woonkamer. Geen formaatje tuincentrum, maar zo eentje die je in een reeks langs de weg ziet staan als je het vliegveld verlaat in een tropisch oord. Het gevaarte rijkt tot aan het plafond en ziet er op raadselachtige wijze behoorlijk gezond uit voor een uit de kluiten gewassen kamerplant. Tijdens diezelfde wandeling trof ik een surfboard geplakt aan een gevel en een konijn op de vensterbank. Bingo!
Gluren bij de buren
Maar ook tijdens volgende wandelingen trokken opmerkelijke stillevens op vensterbanken, aan gevels en in voortuinen aan me voorbij. Een bloemlezing:
Een insectenhotel naast de voordeur.
Diverse zelfgefabriceerde aliens.
Een hartvormige spiegel aan de buitenmuur.
Een complete Legostad inclusief ijspaleis.
Posters en letterborden met opbeurende teksten en hoopgevende kindertekeningen.
Een kliko als bloempot.
Een raadselachtig logo in plaats van een naambordje.
Een cryptische boodschap aan huisgenoot X op een krijtbordje.
Collectie bierflesjes (vermoedelijk van de avond ervoor).
Platenhoezen.
Slierten gedroogd fruit bij wijze van decoratie.
Subtiele notitiebriefjes met aanwijzingen hoe om te gaan met het feit dat de bel het (nog steeds) niet doet.
Een klomp met daarin een kruis.
Houten trekpoppen in de vorm van een paard.
Nog een Legoparadijs met een zoekopdracht voor de glurende buur.
De Domkerk op schaal in kartonnen uitvoering.
Niet zulke subtiele briefjes over waar de voordeur zich bevindt.
Verfafdruk van kinderhandjes.
Schoenen, sokken en pumps (in de meeste gevallen geen compleet paar).
Diverse cactusverzamelingen.
Dood en levend.
Activistische stickers.
Hele directieve briefjes over waar men graag de post ontvangt.
En ook vooral: welke post men liever niet ontvangt.
Diverse gevonden relikwieën (stenen, botten, schelpen dat soort werk).
Een hangende schep.
Je leest het. Er valt veel nog veel te verwonderen. De wereld is alleen een stukje kleiner geworden. SM
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
2021 no. 1, Januari
Protest tegen herinrichting Weerdsingel
• lees artikel
Makers
• lees artikel
Nieuwe school, nieuw plein
• lees artikel
Puzzel en win!
• lees artikel
Weinig te besteden...en dan?
• lees artikel
Votulast in WO II
• lees artikel
Verwonderen tijdens het wandelen
• lees artikel
Estafette
• lees artikel