Rubriek: Aan de keukentafel
Ook zo benieuwd hoe het er in een studentenhuis aan toe gaat? Dit jaar schuift de redactie zes keer aan tafel aan in een studentenhuis in de wijk. Dit keer in Huize Valk, Valkstraat 2bis.
In het trappengat schuurt het frame van een bedbank langs een indrukwekkende collectie posters van halfnaakte vrouwen. “Kom op Lau, ik houd ‘m niet meer!” roept één van de huisgenoten die het logge ding omhoog manoeuvreren. “Die hebben ze gratis opgehaald,” vertelt Douwe glunderend, terwijl hij toekijkt. Rats! Een wulpse voorgevel op één van de posters splijt door tussenkomst van de bedbodem in tweeën. ”Hoe moet-ie verder omhoog?” vraagt Laurens zich af als de slaapbank op de eerste verdieping staat. ”Draaien!” klinkt een gesmoorde stem vanachter de nieuwe aanwinst.
Het dakterras
De échte Huize Valk (”Er is nog een Huize Valk, verderop in de straat, maar wij hadden de naam eerder,” aldus Maarten) heeft vijf kamers, een bescheiden keukentje en een groot dakterras. ”Het is jammer dat we geen gemeenschappelijke ruimte hebben,” vindt Douwe. Bij gebrek aan een woonkamer zitten ze ‘s zomers vaak op het dakterras. ”Hier kunnen we heerlijk mensen kijken. Je ziet de gekste types voorbij komen,” grijnst Laurens. Ineens zwaaien ze allemaal naar een man die in zijn auto stapt. ”De buurman,” verklaart Douwe. ”We kunnen het goed met hem vinden. Soms klimmen we daarover heen en lopen we zo naar zijn terras,” zegt Thijs, wijzend naar de balustrade en het platte dakje tussen de twee huizen.
Geen vrouwen
Het is een echte mannenwoning, compleet met bierkrattorens op de gang en het balkon. De heren van Huize Valk zijn het er unaniem over eens: in hun huis geen vrouwen. Als huisgenootje dan. ”Ze zijn veel slordiger,” zegt Maarten. ”Ben je wel eens in een vrouwenhuis geweest? Zo smerig man,” vult Thijs aan. “We hebben hier geen schoonmaakrooster nodig. Als iets vies is, dan maak je het schoon,” zegt Douwe. Zelfs de wc wordt volgens de mannen goed geschrobd. “Daar verdient deze Votulastkrant wel een ereplekje,” grijnst Maarten. “Op ooghoogte, zodat iedereen het goed kan lezen,” lacht Thijs. Maar Douwe pleit voor een wijkkrant naast de pot. “Ik weet niet hoe lang jij doet over pissen maar ik kan het dan niet uitlezen hoor,” grinnikt hij.
De bedbank
Na een aantal verwoede draaipogingen, besluiten de jongens de bedbank toch maar te keren. En dat werkt: in een mum van tijd staat het tweedehandsje van de Zweedse meubelgigant op zolder. Zonder verdere kleer- of posterscheuren. AVV
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
2018 no. 4, Juli
Veilig Vrolijk Votulast
• lees artikel
Hello, goodbye!
• lees artikel
Z(w)ingen bij Zumba!
• lees artikel
De tuin van...boven
• lees artikel
Griftpark: geen Vondelpark toestanden
• lees artikel
Toen en nu
• lees artikel
Uit je bubbel op de buurtcamping
• lees artikel
Aan de keukentafel
• lees artikel