Rubriek: Gert-Jan vertelt...
Hoe was het vroeger in de wijk? In deze rubriek laten we wijkbewoners over verschillende decennia vertellen. Deze keer: Gert-Jan vertelt over de jaren '80.
Als net 10-jarige jongen ging ik de jaren '80 in. Met mijn ouders en mijn broertje André woonde ik in de Antonius Matthaeuslaan. Naast ons zat Koenhein Loodgieters en tegenover ons een groentewinkel. Er waren nog veel meer winkels in deze laan, zoals Albert Heijn, een bakker, een slager, een antiekwinkel en een snackbar. Daar stond een speelautomaat waarop je de videogame Pacman kon spelen.
Top 40
Op nummer 1 zat een filiaal van Muziek Staffhorst. In de etalage waren LP’s te bewonderen. Iedere vrijdag ging ik er naar binnen om een papieren exemplaar van de Top 40 te halen. Af en toe kocht ik daar van mijn zakgeld een singletje of een LP, bijvoorbeeld die van het eerste seizoen van Kinderen Voor Kinderen en België van Het Goede Doel.
Meneer van Dalen
André en ik zaten op de Dr. D. Bosschool, vanuit onze huiskamer was het schoolgebouw te zien. Iedereen betrad de school via de poort in de B.F. Suermanstraat. Als je door de poort was dan zag je links het houten gebouw van de kleuterklassen en de eerste klas. Rechts was de gymzaal met daaraan vast het gebouw voor de tweede tot en met de zesde klas. In 1982 nam ik met mijn klas afscheid van de school. We deden dit met de musical Het koffertje van meneer van Dalen. Een jaar later werd de school gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.
Het veldje
Wij speelden en schoolden samen, net als vele andere kinderen uit de buurt, op het plantsoen aan de Ingenhouszstraat, toen ook wel ‘het veldje’ genoemd. Als er werd gevoetbald door klas- en of buurtgenoten ging ik vaak kijken, door mijn spierziekte was voetballen er voor mezelf niet bij.
Van Tuinwijk naar Vogelenbuurt
Precies op de helft van de jaren 80 verhuisden we als gezin naar een aangepaste woning op de Weerdsingel O.Z. Dit was nodig om beter met mijn rolstoel uit de weg te kunnen. Toen we er net woonden kreeg ook mijn broertje zijn eerste rolstoel. Hoewel de reden van de verhuizing niet leuk was, kwamen we wel terecht op een van de mooiste plekken in de stad. Ik woon er nog steeds. In de tijd dat we er kwamen wonen stond het Hooghiemstra gebouw tegenover ons er verpauperd bij, aan het eind van het decennium werd het omgetoverd tot bedrijvencentrum. Ook de rest van de omgeving werd grondig aangepakt. Het is een plek om nooit meer weg te gaan! GjvZ
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
2016 no. 6, December
Ook Votulast krijgt stadsboulevard
• lees artikel
Te gast in Votulast
• lees artikel
Van tent naar tapperij
• lees artikel
Gert-Jan vertelt...
• lees artikel
Gedoe rond afval
• lees artikel
Wijkverhalen
• lees artikel
Nieuwe Tolkien in de vogelenbuurt
• lees artikel
Marktplaats in de wijk
• lees artikel
Sint Maarten in de wijk
• lees artikel