Votulastkrant logo

Rubriek: Over de drempel in Votulast

Bijna mijn hele, tot nu toe 46-jarige, leven woon ik in Votulast. Eerst in Tuinwijk en later in de Vogelenbuurt. En al 35 jaar verplaats ik mij in een rolstoel door de wijk. Hoe toegankelijk is Votulast eigenlijk? In dit artikel neem ik u mee op reis door onze wijk.

De reis begint in het verleden. Op mijn elfde kreeg ik mijn eerste elektrische rolstoel. Ik woonde toen in de Antonius Matthaeuslaan. Om het huis in te kunnen werd er een oprijplaat bij de voordeur geplaatst.

Om de bibliotheek in te kunnen had ik de hulp van schoolvriendjes nodig. In die tijd was er voor de entree een trap van drie treden met voor kinderwagens en rolstoelen een vrij steile oprit, bij de deur was er ook nog eens een hoge drempel. Tegenwoordig is het geen probleem meer om met een rolstoel de bieb in te komen.

Naar buiten stuiteren
Intussen woon ik al meer dan 30 jaar op de Weerdsingel Oostzijde. Uiteraard is het huis toegankelijk voor mij, het zou wat zijn als dat niet zo was… Een ander huis dan dat van mezelf in komen is vaak lastig, zo niet onmogelijk. Vorig jaar ben ik via de achterkant een huis elders op de Weerdsingel binnengekomen. De drempel ging net. Bij het verlaten van het pand had ik deze drempel alleen niet helemaal goed ingeschat, waardoor ik als het ware naar buiten stuiterde.



Smalle stoepjes
Als ik door de wijk rijd dan doe ik dat het liefst op straat of op het fietspad, op de stoep zul je mij vrijwel nooit vinden. Sommige stoepen zijn erg smal, al dan niet door de aanwezigheid van fietsen.

Bij stoepen die wel te doen zijn, is er het risico dat als je er af wilt er net een auto voor de afrit staat. Nu kun je wel vaak via een verkeersdrempel van de stoep af. Ja, je moet soms inventief zijn. Een voorbeeld daarvan is ook een plankje dat ik in de Maria van Reedestraat achter een invalide parkeerplaats tegen de stoep zag liggen.

Drempelhulp
De toegankelijkheid van winkels en horeca in de wijk is heel wisselend. Soms is er een vlakke entree, maar vaak is er wel een drempel. Sommigen hebben dat met een oprijplank opgelost of proberen op te lossen. Want soms heeft een pand twee stoepjes, maar heeft maar een van beiden een opritje.

De hellingbaan naar de entree van The Peppermill is erg steil, maar via het gras aan de voorkant kun je er prima komen. We eindigen de reis met een lekker drankje, beste keus hiervoor is Griftpark1 of Badhu. Met een kleine drempelhulp zou het bij de nieuwelingen Voer en Het Muzieklokaal ook moeten lukken. GjvZ

Reageer

Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.

Reactie
Uw naam
Dit veld niet invullen!
Uw email
uw e-mailadres verschijnt niet op de site
 

Zoeken in votulastkrant.nl

Ook in deze krant

2016 no. 1, Januari

Hoe verder met de Josephkerk?
lees artikel

Te gast in Votulast
lees artikel

Rechtstreeks van de boer naar het Griftpark
lees artikel

Hennie vertelt...
lees artikel

Brinkers Tapijten stopt
lees artikel

Over de drempel in Votulast
lees artikel

Muziek proeven aan de Bemuurde Weerd
lees artikel

Marktplaats in de wijk
lees artikel